Podczas prac w ramach realizacji Nowego Centrum Warszawy na ul. Sienkiewicza w Śródmieściu odkryto fragmenty murów dawnego Szpitala Generalnego Dzieciątka Jezus. Była to niegdyś największa placówka medyczna w stolicy, której misją było niesienie pomocy ubogim oraz kobietom w ciąży. Na terenie szpitala funkcjonowały między innymi kaplica, prosektorium, teatr anatomiczny i cmentarz. Chociaż mury wyglądają na milczących świadków minionych czasów, miejsce to skrywa niezwykle bogatą historię.
Szpital przez lata był miejscem narodzin i ostatnich chwil życia tysięcy mieszkańców Warszawy. Jego początki sięgają Domu Podrzutków, który powstał w 1732 roku z inicjatywy księdza Gabriela Baudouina, dziś patrona jednej z pobliskich ulic. Dom, pierwotnie zlokalizowany przy Krakowskim Przedmieściu, zajmował się opieką nad porzuconymi niemowlętami, korzystając z rozwiązania przypominającego współczesne „okna życia”. W murach budynku znajdował się otwór z wysuwanym korytkiem – dzwonek informował personel o pojawieniu się nowego dziecka. Placówka medyczna opiekowała się także starszymi dziećmi.
W połowie XVIII wieku Dom Podrzutków przeniesiono na plac Warecki (obecnie Powstańców Warszawy) i połączono z Szpitalem Generalnym, tworząc nową instytucję pod nazwą Szpital Generalny Dzieciątka Jezus.
Lecznica zajmowała teren ograniczony ulicami Przeskok, Zgoda i Marszałkowską, które w tamtych czasach były jeszcze peryferiami miasta. Wraz z rozwojem Warszawy szpital sukcesywnie się rozbudowywał. Choć jego celem było niesienie pomocy, był też świadkiem ludzkiego cierpienia. Na jego terenie znajdował się teatr anatomiczny, gdzie odbywały się zajęcia z anatomii, oraz prosektorium. Funkcjonował tam również cmentarz, który zamknięto w 1797 roku i upamiętniono obeliskiem. Więcej na temat tego miejsca i odkryć związanych z ludzkimi szczątkami można przeczytać w naszym wcześniejszym artykule poświęconym pracom przed Domem pod Orłami.
Na przestrzeni XIX wieku dynamiczny rozwój miasta i wzrost liczby mieszkańców wymusiły przeznaczenie większych terenów na zabudowę mieszkaniową. W wyniku tego procesu Szpital Dzieciątka Jezus został przeniesiony pod koniec XIX wieku do nowej, nowoczesnej siedziby na ul. Nowogrodzkiej. Obecnie funkcjonuje tam Szpital Kliniczny Dzieciątka Jezus. Opuszczone budynki przy placu Wareckim wyburzono, a teren podzielono na działki. W 1902 roku wytyczono nowe ulice, takie jak Moniuszki, Sienkiewicza i Boduena, a także przedłużono ul. Jasną do ul. Zgoda. Wzdłuż tych ulic powstały stylowe kamienice.
Obszar ten jest dziś miejscem intensywnych prac związanych z przebudową kwartału Złota-Zgoda w ramach Nowego Centrum Warszawy. Odsłonięte mury dawnego szpitala są obecnie poddawane badaniom archeologicznym. Jak dotąd nie znaleziono żadnych zabytków ani przedmiotów, ale prace wciąż trwają, a archeolodzy liczą na odkrycie śladów przeszłości, które pomogą lepiej zrozumieć historię tego niezwykłego miejsca.
To jeden z artykułów powiązanych z branżą - lekarze, przychodnie prywatne Śródmieście.